The last one of 2013

Aangezien iedereen in Nederland nu heerlijk aan het genieten is van Boer zoekt vrouw, en ik nog een uur moet wachten, ram ik er even een reisverslag door; de laatste van 2013.

Veel boeiends zal er niet in staan, want het leven hier is eigenlijk m'n normale leven geworden. Ik ga nog steeds twee keer per week naar school en dat bevalt me prima. De klas is erg leuk en er zijn veel meer conversaties als in m'n oude klas. Erg gezellig dus (we leren er ook hoor!). Na m'n Duitse les op donderdag moet ik een sprintje maken om me in m'n Zumba-kleren te hijsen. Tot nu toe drie keer gehad. Mijn hemel, wat gaat die muziek snel. Maar o o o, wat is het ontzettend leuk! Ook al ziet het er niet uit: de lerares doet alles perfect, de een gaat naar links, de ander gaat tegen de draad in; boeit allemaal niet. Zweten doen we allemaal.

Op 2 november zijn we naar de "Zibeli Märit" in Aarberg geweest. Je moet het zien als een uienmarkt, haha. Veel gezellige kraampjes en een boel gezelligheid.

De dag erna zijn we op visite geweest bij een boer hier verderop. Hij had een aantal maanden geleden (denk ik) zijn vingers in een aardappelmachine gekregen. Op tafel lag een röntgenfoto en je zag dat het topje van de vinger nog verbonden was met de rest van de vinger door een zenuw. Héél vies om te zien.

Ook ben ik met de meiden nog een aantal keer weggeweest. Ons favoriete plekje is de Turnhalle, al werden we daar laatst 'verjaagd'. We mochten wel blijven, maar dat kostte je dan twintig frank. Gekke henkies. Dus we zijn toen naar Cowboys geweest; erg druk maar zeer gezellig.

Chloé deed nog mee aan een Kids-cup in Thun. Joris vroeg of ik mee wilde. Het bleek daar zo ontzettend druk te zijn en we moesten dan vier uur lang wachten, dat we Chloé hadden 'gedropt' en met Thijs maar weer naar huis zijn gegaan.

Ondertussen is ook de eerste sneeuw gevallen (lees: het was ook net zo snel weer weg). Maar aaah, wat mooi, wat mooi! Die sneeuw is daarna ook nog weer gekomen, maar is ook alweer verdwenen. Wel gevaarlijk, die sneeuw. De oude buurvrouw is afgelopen woensdag met fiets en al gevallen. Gelukkig en toevallig zag ik het gebeuren. Bril kapot, bloed bij het oog en een stijve heup. Sneu. Maar deze tijd van het jaar brengt ook gezelligheid mee: kaasfonduen. Weer wat nieuws, nog nooit gedaan, maar eens moest de eerste keer zijn. Op zich was het wel lekker, maar wel even wennen.

Afgelopen zaterdag moest ik werken, en ben ik me de kinderen naar de Weihnachtsmarkt in Bern geweest. Viel me een beetje tegen. De markt was érg klein en verschrikkelijk duur.

Gister kwam de broer van Daniela met zijn vriendin om hier zijn verjaardag te vieren. Dat was erg gezellig en we hebben lekker zuurkool gegeten. En dat is de eerste zuurkool war ik geen schrale lippen van kreeg!

Aankomend weekend gaan we waarschijnlijk wat met de meiden doen, of het weekend daarop. En dan is het alweer zover: tijd om drie hele weken naar huis te gaan. Vlieg op 21 december om half zes 's avonds. Kijk er enorm naar uit om iedereen weer te zien en het echte stappen in te halen van de afgelopen twee maand.

Als ik terugkom op 11 januari, ga ik de volgende dag gelijk door op 'skivakantie'. En ik weet nog niet wat ik daar over moet zeggen, haha.... Het beste is waarschijnlijk niks...

BTW. Ik stuur geen kerstkaartjes vanaf hier. Vier euro voor een klein kaartje zonder postzegel van ruim een euro, is toch wat te duur. Dus bij deze wens ik iedereen alvast prettige feestdagen en alvast een gelukkig nieuwjaar! Tot snel!

Tschüs!
xx