St. Gallen / Konstanz - super weekend!
Blijf op de hoogte en volg Laura
26 Mei 2014 | Zwitserland, Sankt Gallen
Hoi allemaal,
Weer bijna een maand verder, dus hier een korte update.
4 mei was Chloé jarig en ze werd zeven. We gingen die dag naar de BEA, een expositie in Bern. Je kunt het zien als een soort beurs, maar dan verdeeld over allerlei onderwerpen. Ik ben met Heidi (de oma) en de kinderen in het reuzenrad geweest en hier had je een prachtig uitzicht over Bern.
Daniela had nog op een zaterdag de Berner Rundfahrt (mountainbiken). Chloé en ik besloten om boven op de Frienisberg haar aan moedigen. We hadden posters gemaakt en zijn met de bus omhoog gegaan. Daniela zei dat je daar makkelijk foto’s kon nemen, want aangezien ze de heuvel opgingen, deden ze daar wel langzaam over. Integendeel: de eerste ronde hebben we Daniela gemist en we moesten ook echt zoeken; iedereen heeft ja helmen en zonnebrillen op. De tweede ronde hebben we Daniela gelukkig wel gezien en zijn we daarna in een uurtje naar beneden gewandeld.
Ook was er op een donderdagochtend nog wat grappigs gebeurd. Ik was net uit bed en Thijs en ik waren bezig om aan te kleden, toen opeens de bel ging (om zeven uur!). Stond er een klasgenootje van Chloé voor de deur, die altijd langskomt en samen naar school wandelen. Ik had het idee dat ik me verslapen had, maar toen Heidi ook in haar pyjama naar buiten kwam, vonden we het wel vreemd. Hij was dus een uur te vroeg. Even later kwam ook zijn zusje (die altijd met Thijs loopt) eraan. Ze hadden al ontbeten en waren gewoon gegaan. Dus ik had die moeder opgebeld en gevraagd of ze het wist, maar zo aan haar stem te horen vond ze het de normaalste zaak van de wereld en was dit de enige keer dat dit zou gebeuren.
Twee weekenden geleden ben ik op de mountainbike gestapt en wilde een ronde mountainbiken. Mijn plan was om via de Bielersee, Lac de Neuchatel en de Murtensee te fietsen. Helaas had ik ergens de afslag gemist en kwam ik uiteindelijk uit in Ins. Vanuit daar duurde het nog veertien kilometer om bij de Bielersee te komen, dus heb ik daar de trein genomen. Eenmaal bij de Bielersee heb ik heerlijk genoten van het zonnetje en het prachtige uitzicht (zie de foto’s op facebook). Die avond hebben Laura, Manon en ik dan ook onze zomervakantie geboekt en in augustus gaan we heerlijk elf dagen naar Gran Canaria; zo’n zin in!
De meiden en ik zouden altijd al een keer een weekend weggaan, maar afgelopen weekend was het dan echt zover. Joan woont in St. Gallen (oosten van Zwitserland ergens) en haar ouders (uit Thailand) waren terug naar Thailand. Dus konden we met z’n allen bij Joan slapen. Vrijdagavond moest ik flink haasten om op tijd bij de trein te komen, en daar stond Angie al te wachten. In de trein gingen we op zoek naar Marie-Claire en Luisa. Joan kwam later. In St. Gallen namen we de trein naar Wittenbach, het plaatsje waar Joan woont. Ze woont welgeteld één minuut van het station af, dus dat was super praktisch. Half twaalf waren we bij haar thuis. We waren zo moe van de reis dat we besloten om te slapen. Zaterdagochtend hebben we heerlijk ontbeten en zijn vervolgens naar St. Gallen gegaan. Wat een super mooie plaats! In St. Gallen was er een trappenweg, die helemaal omhoog ging en we hadden besloten deze weg te nemen. Helemaal boven hadden we een super prachtig en helder uitzicht over St. Gallen en de Bodensee. Vervolgens moesten we natuurlijk weer naar beneden en zijn we door het centrum richting een parkje gewandeld waar we spelletjes hebben gespeeld en in de zon hebben gelegen. Even later namen we de bus naar huis en hebben we pasta klaargemaakt en gegeten onder het genot van een heerlijk glas rode wijn. Na het eten gingen we ‘Kingsen’; een drankspel wat veel van jullie vast kennen. Dit was zo ontzettend grappig, dat ik het bijna in m’n broek deed van het lachen. Eén regel was op een gegeven moment dat we in onze eigen taal tegen elkaar moesten praten, dus zo werd er Thais, Duits, Spaans en Nederlands gesproken. Super grappig. Hierna zijn we weer naar St. Gallen gegaan om te gaan stappen. Lees: op zoek naar gratis tentjes en goedkoop bier. Super gezellig, want we kwamen zelfs Nederlanders tegen. Uiteindelijk lagen we om vier uur in bed en werden we rond half twaalf wakker. Rond één uur zijn we naar Konstanz gegaan; dit is in Duitsland, net over de grens. Deze stad is wat minder mooi, maar de haven is echt prachtig. Marie-Claire trof hier met wat vrienden en zo hebben we de dag met hen doorgebracht. Marie-Claire en Luisa gingen met de boot weg, waarop Angie en ik besloten om een terrasje te pakken en ijs te eten. Heerlijk! Later troffen we elkaar weer en zijn we in een parkje aan de Rijn gaan liggen. Vervolgens heeft één van de jongens ons een rit aangeboden naar het station, waar we onze koffers pakten die we daar in een kluis hadden opgeborgen. Drie uur later kwam ik dan eindelijk thuis; kapot! Super weekend!
Ondertussen ben ik nu aangenomen op een school in Epe, een klein plattelandsschooltje. Ik heb met twee mensen van het team geskypt en het zat aan beide kanten goed. Het lijkt me echt een super leuke en gezellige school en kan me helemaal vinden in hun manier van onderwijs. Nu moet ik vijf juni naar deze school om kennis te maken, en ’s avonds heb ik een programma op de pabo. Dit is dan wel écht de laatste keer dat ik heen en weer ga ;).
Voor nu weer genoeg, ik zal nu wat foto’s van het afgelopen weekend plaatsen!
Veel liefss!
Weer bijna een maand verder, dus hier een korte update.
4 mei was Chloé jarig en ze werd zeven. We gingen die dag naar de BEA, een expositie in Bern. Je kunt het zien als een soort beurs, maar dan verdeeld over allerlei onderwerpen. Ik ben met Heidi (de oma) en de kinderen in het reuzenrad geweest en hier had je een prachtig uitzicht over Bern.
Daniela had nog op een zaterdag de Berner Rundfahrt (mountainbiken). Chloé en ik besloten om boven op de Frienisberg haar aan moedigen. We hadden posters gemaakt en zijn met de bus omhoog gegaan. Daniela zei dat je daar makkelijk foto’s kon nemen, want aangezien ze de heuvel opgingen, deden ze daar wel langzaam over. Integendeel: de eerste ronde hebben we Daniela gemist en we moesten ook echt zoeken; iedereen heeft ja helmen en zonnebrillen op. De tweede ronde hebben we Daniela gelukkig wel gezien en zijn we daarna in een uurtje naar beneden gewandeld.
Ook was er op een donderdagochtend nog wat grappigs gebeurd. Ik was net uit bed en Thijs en ik waren bezig om aan te kleden, toen opeens de bel ging (om zeven uur!). Stond er een klasgenootje van Chloé voor de deur, die altijd langskomt en samen naar school wandelen. Ik had het idee dat ik me verslapen had, maar toen Heidi ook in haar pyjama naar buiten kwam, vonden we het wel vreemd. Hij was dus een uur te vroeg. Even later kwam ook zijn zusje (die altijd met Thijs loopt) eraan. Ze hadden al ontbeten en waren gewoon gegaan. Dus ik had die moeder opgebeld en gevraagd of ze het wist, maar zo aan haar stem te horen vond ze het de normaalste zaak van de wereld en was dit de enige keer dat dit zou gebeuren.
Twee weekenden geleden ben ik op de mountainbike gestapt en wilde een ronde mountainbiken. Mijn plan was om via de Bielersee, Lac de Neuchatel en de Murtensee te fietsen. Helaas had ik ergens de afslag gemist en kwam ik uiteindelijk uit in Ins. Vanuit daar duurde het nog veertien kilometer om bij de Bielersee te komen, dus heb ik daar de trein genomen. Eenmaal bij de Bielersee heb ik heerlijk genoten van het zonnetje en het prachtige uitzicht (zie de foto’s op facebook). Die avond hebben Laura, Manon en ik dan ook onze zomervakantie geboekt en in augustus gaan we heerlijk elf dagen naar Gran Canaria; zo’n zin in!
De meiden en ik zouden altijd al een keer een weekend weggaan, maar afgelopen weekend was het dan echt zover. Joan woont in St. Gallen (oosten van Zwitserland ergens) en haar ouders (uit Thailand) waren terug naar Thailand. Dus konden we met z’n allen bij Joan slapen. Vrijdagavond moest ik flink haasten om op tijd bij de trein te komen, en daar stond Angie al te wachten. In de trein gingen we op zoek naar Marie-Claire en Luisa. Joan kwam later. In St. Gallen namen we de trein naar Wittenbach, het plaatsje waar Joan woont. Ze woont welgeteld één minuut van het station af, dus dat was super praktisch. Half twaalf waren we bij haar thuis. We waren zo moe van de reis dat we besloten om te slapen. Zaterdagochtend hebben we heerlijk ontbeten en zijn vervolgens naar St. Gallen gegaan. Wat een super mooie plaats! In St. Gallen was er een trappenweg, die helemaal omhoog ging en we hadden besloten deze weg te nemen. Helemaal boven hadden we een super prachtig en helder uitzicht over St. Gallen en de Bodensee. Vervolgens moesten we natuurlijk weer naar beneden en zijn we door het centrum richting een parkje gewandeld waar we spelletjes hebben gespeeld en in de zon hebben gelegen. Even later namen we de bus naar huis en hebben we pasta klaargemaakt en gegeten onder het genot van een heerlijk glas rode wijn. Na het eten gingen we ‘Kingsen’; een drankspel wat veel van jullie vast kennen. Dit was zo ontzettend grappig, dat ik het bijna in m’n broek deed van het lachen. Eén regel was op een gegeven moment dat we in onze eigen taal tegen elkaar moesten praten, dus zo werd er Thais, Duits, Spaans en Nederlands gesproken. Super grappig. Hierna zijn we weer naar St. Gallen gegaan om te gaan stappen. Lees: op zoek naar gratis tentjes en goedkoop bier. Super gezellig, want we kwamen zelfs Nederlanders tegen. Uiteindelijk lagen we om vier uur in bed en werden we rond half twaalf wakker. Rond één uur zijn we naar Konstanz gegaan; dit is in Duitsland, net over de grens. Deze stad is wat minder mooi, maar de haven is echt prachtig. Marie-Claire trof hier met wat vrienden en zo hebben we de dag met hen doorgebracht. Marie-Claire en Luisa gingen met de boot weg, waarop Angie en ik besloten om een terrasje te pakken en ijs te eten. Heerlijk! Later troffen we elkaar weer en zijn we in een parkje aan de Rijn gaan liggen. Vervolgens heeft één van de jongens ons een rit aangeboden naar het station, waar we onze koffers pakten die we daar in een kluis hadden opgeborgen. Drie uur later kwam ik dan eindelijk thuis; kapot! Super weekend!
Ondertussen ben ik nu aangenomen op een school in Epe, een klein plattelandsschooltje. Ik heb met twee mensen van het team geskypt en het zat aan beide kanten goed. Het lijkt me echt een super leuke en gezellige school en kan me helemaal vinden in hun manier van onderwijs. Nu moet ik vijf juni naar deze school om kennis te maken, en ’s avonds heb ik een programma op de pabo. Dit is dan wel écht de laatste keer dat ik heen en weer ga ;).
Voor nu weer genoeg, ik zal nu wat foto’s van het afgelopen weekend plaatsen!
Veel liefss!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
